SINGULARITY

''Aslında kimseyi tanımayız;Onlar içlerini varsayımlarımızla doldurduğumuz bez bebeklerimizdir sadece''     Bir ''şey''e ait sahip olduğumuz algı ,o şeyin bizdeki imajını oluşturur bu tamamiyle kişisel bir etiketlemedir.İnsan bebeklik döneminden itibaren biriktirmeye başladığı ve içsel dünya modelini şekillendirdiği deneyimleriyle karşılaştığı herşey hakkında bir yargı ortaya koyar.Bunun sebebi onu içsel dünya modeline eklemenin tek yolunun bu olmasıdır.Karşılaştığı herşeyi etiketler ve modelde uygun olan yere yerleştirir.Bu etiketleme kimi zaman geçmiş deneyimlere dayanırken kimi zaman tamamen varsayımsaldır. Kırmızı bir çilek gördüğünde ,geçmiş deneyimleri ona çileğin ''tatlı''  olduğunu söyler ve çilek ''tatlı'' imajı ile içsel dünya modelinde yerini alır,çilek gerçekten tatlı mıdır?Bunun artık bir önemi yoktur o ''tatlı'' imajına sahiptir ve bu imajı ona yükleyen tarafından öyle olduğu varsayı

''Avusturyalı Bilim adamı Schröndiner'in bir kutuda bulunan ve kapak açılmadan ölü mü diri mi olduğu bilinmeyen kedisi'' Kedi aynı anda hem ölü hemde diri olabiliyorsa ortada iki kedi vardır ,belkide aynı kutuya bakıp farklı şeyler gören iki gözlemci.    Hayatta her olay başka bir olayın sebebini ,arkapılanını yada altyapısını oluşturur.Cam bir bardağı yüksek bir yerden atarsanız yada düşürürseniz iki ihtimal sözkonusudur bardak kırılır yada bardak kırılmaz,bardağın düşmesi fizik kuralları ile ilgiliyken bardağın kırılıp kırılmaması tamamen olasılıksaldır.Düşen bardakta iki olasılık sözkonusudur ve biz kendi gerçekliğimizde bu olasılıklardan sadece birini deneyimleyebiliriz.Bu bizim gerçeklik  örüntümüzü yada algımızı oluşturur.Bardağın kırılmış yada kırılmamış  olması artık bizim gerçeğimizdir.Bir köpek yavrusu almamız,markete girmemiz,araba kazası yapmamız gibi her olay başka bir olaya eklenir kusursuz bir zincir oluşur. Gerçekleşmeyen diğer olasılıklar n

''Seçim yok,irade yok sadece sanş sadece bir denk geliş.'' Seçmek ,benzerleri arasında iyi olanı,hoşa gideni veya üstün olanı  almak yada yararlanmak için bir kenara ayırmak. Rastgelelilik ,herhangi bir irade yada tercihe dayanmadan meydana gelme. Kadın ve erkek, canlılık özelliklerinin temel gereği olarak genlerini sonraki nesile transfer etmek ve mevcut süreci devam ettirmek amacı ile üreme süreci konusunda tercihlerini ortaya koyarak ''çocuk sahibi olmak'' amacı ile çiftleşirler.Bu çiftleşme başarılı olduğu taktirde 280 günlük bir süreç içinde ''insan bebeği'' dünyaya gelir. Ebebeynlerin  23' er kromozonluk katkıları ile ortaya çıkacak olan bu yeni yavrunun özellikleri konusunda  bir seçim şansı bulunmaz,oysa bebek daha dünyaya gözlerini açmadan önce onu sevmeye başlamışlardır. sevgi ,bir kimseye yada bir şeye karşı bağımlılık gösterme yakınlık duyma halidir. Oysa daha doğmamış çocuklarını sevmeye başlayan ebebeynler

''Varoluş amacını merak eden insan,gözlerinin önünde akıp giden cevabı göremez'' Kafaları kurcalayan bir soru?Neden varım,varoluş amacım ne,ne yapmak için dünyaya geldim? Bu soruya cevap vermek için soruyu öznellikten çıkarmamız gerekir,benim değil bizim.Peki 'Biz' kimiz?İnsanlar mı hayvanlar mı yoksa tüm canlılar mı? İnsan ''gerçeği'' anlamlandırabilmek parçalara ayırsada gerçek tamamiyle bir bütündür,parçalanamaz.İnsanın bir amacı varsa veranda da bulunan sardunyalarında bir amacı vardır,bir köpeğin kuyruğunda yaşayan pirelerinde;Ve bu amaç ortaktır,tüm evrimsel süreçlerin ve mekanizmaların varolmasının sebebi bu amaçtır.''Canlı kalmak''    Ancak burda açıklık getirilmesi gereken konu bir hücrenin yada belirli özelliklere veya türe sahip bir organizmanın canlı kalması değil.Moleküler düzeyde evrimleşen ve zaman içinde daha iyiye ulaşan ''yaşam programı''nın devamının sağlanmasıdır.Bu programın kulla